Yavuz Bülent Bakiler’in Sözün Doğrusu 2″ adlı eserinde yer alan Millet Şarkısı – Ulus Ezgisi konulu yazısı..

Millet Şarkısı – Ulus Ezgisi Lise yıllarımda, Tevfik Fikret’in “Millet Şarkısı” isimli şiiri ezberimdeydi. Onu her okuyuşumda heyecanlanıyor ve büyük bir zevk duyuyordum. Millet Şarkısı’nı bugün de aynı zevkle okuyorum. Çünkü anlayarak okuyorum. Fikret’in 1909 yılında yazdığı şiirin kelimeleri bana kat’iyen yabancı değil. Tevfik Fikret’in Millet Şarkısı isimli şiiri şöyle: Çiğnendi, yeter, varlığımız cehl ile kahre Doğrandı mübarek vatanın bağrı sebepsiz. Birlikte bugün bulmalıyız derdine çare Can kardeşi, kan kardeşi, şan kardeşiyiz biz. Millet yoludur, hak yoludur tuttuğumuz yol! Ey Hakk yaşa; ey sevgili millet yaşa.. var ol! Gel kardeşim, annen sana muhtaç, ona koşmak Koşmak ona, kurtarmak o bîbahtı vazifen. Karşında göğüs bağır açık, ölgün yatıyor bak Onsuz yaşamaktansa beraber ölüş ehven. Her an, o güzel sineyi hançerliyor eller İmdadına koşmazsak eğer mahv-ı mukarrer. Zulmün topu var, güllesi var, kal’ası varsa Hakk’ın da bükülmez kolu, dönmez yüzü vardır. Göz yumma güneşten, ne kadar nuru kararsa Sönmez, ebedî bir gecenin gündüzü vardır. Millet yoludur, hak yoludur tuttuğumuz yol! Ey Hakk yaşa, ey sevgili millet yaşa.. var ol! Vaktiyle baban kimseye minnet mi ederdi? Yok, kalmadı haşa sana zillet pederinden Dünyada şereftir yaşatan milleti, ferdi Silkin şu mezellet tozu uçsun üzerinden. İnsanlığı pâmâl eden alçaklığı yık, ez Billâh yaşamak, yerde sürüklenmeğe değmez. Haksızlığın envâını gördük.. Bu mu kanun? En gamlı sefâletlere düştük.. Bu mu devlet? Devletse de, kanunsa da artık yeter olsun Artık yeter olsun bu denî zulm ü cehalet.. Millet yoludur, hak yoludur tuttuğumuz yol! Ey Hakk yaşa, ey sevgili millet yaşa.. var ol! Dilimizdeki tasfiyeler, budamalar dolayısıyla kendi kendime haklı olarak soruyorum: “Acaba bugünkü lise öğrencileri Tevfik Fikret’in Millet Şarkısı şiirini, benim o lise yıllarındaki heyecanımı duyarak okuyorlar mı?” Okuduklarını sanmıyorum. Çünkü bu şiirde, gençlerimizin pek bilmedikleri kelimeler var. Bugünkü nesil artık “mübarek” demiyor “kutlu” diyor. “Sebepsiz” demiyor “nedensiz” diyor. “Muhtaç” demiyor “gereksinmeli” diyor. Aynı şekilde “cehl, vazife, ehven, mukarrer, nur, ebedî, minnet, kanun, zillet, mezellet, pâmâl, envâî, denî” gibi kelimeleri pek bilmiyor ve kullanmıyor. Şimdi millete ulus, şarkıya ezgi diyenler de var. Gazatelerden okumuşsunuzdur: Yüksek Yargıtayımızda teşekkül eden bir “İstekliler Kurulu” yeni bir Anayasa taslağı hazırlayarak Meclis Başkanlığı’na sundu. O yeni Anayasa taslağı kabul edilirse, “Türkiye Büyük Millet Meclisi” yerine “Türkiye Büyük Ulus Meclisi” diyeceğiz. “Milletvekilleri” gidecek yerine “ulusvekilleri” gelecek. Artık “hâkimiyet kayıtsız şartsız milletindir” vecîzesi zamanla anlaşılmayacak. Yerine “Egemenlik kayıtsız koşulsuz ulusundur” diyeceğiz. “Milliyetçilik” yerini “ulusçuluğa” bırakacak. Milliyetçilere “ulusçular” diye dudak bükülecek ve düşmanlarımızın önleyemediği o muhteşem “Millî Mücadele’yi” biz tarihe gömeceğiz, ağzımızı “ulusal savaşım” diye açacağız. Tevfik Fikret’in Millet Şarkısı şiiri de yarınki nesle bir heyecan vermeyecek. Birisi, o şiirin “ulus ezgisi” olduğunu anlatmaya çalışacak. Ve işte böylece dünkü edebiyatımızın kelimeleri üçer-beşer, üçer-beşer unutturula unutturula çocuklarımız Cumhuriyet Devri Edebiyatımızı da artık okuyamayacak, anlayamayacak hâle gelecek, getirilecek ve bu kopukluk, bu keyfilik, bu dikkatsizlik büyük felâketler doğuracak. H. de Balzac: “Millet edebiyatı olan topluluktur!” diyordu değil mi? Biz, kendi edebiyatını bilmeyen, kendi dilinin inceliklerinden ve kendi tarihinin zenginliklerinden haberdar olmayan nesiller yetiştiriyoruz. Tarih şuuru, bir milletin hafızasıdır. Hafızasını kaybeden, edebiyatından kopan bir milletin geleceğine kim endişelenmeden bakabilir?

Yavuz Bülent BÂKİLER

* Bu yazı, Y.B.BÂKİLER’in “Sözün Doğrusu 2” adlı eserinin 175-176-177. Sayfalarından alınmıştır. Yayın yılı 2005 olduğundan, Anayasa Taslağıyla ilgili hadise bu tarihten öncedir.